Deu 2 | DutSVVA | STEP | Daarna keerden wij ons, en reisden naar de woestijn , den weg van de Schelfzee , gelijk de Heere tot mij gesproken had , en wij togen om het gebergte Seir , vele dagen .

Deuteronomy 2

1 Daarna keerden wij ons, en reisden naar de woestijn, den weg van de Schelfzee, gelijk de Heere tot mij gesproken had, en wij togen om het gebergte Seir, vele dagen. ^{▼▼ den weg van de Schelfzee, Dat is, weder terug naar de Rode zee, die zij, uit Egypte trekkende, gepasseerd waren.
,} ^{▼▼ Seïr, Sommige kaarten stellen nevens het gebergte Seïr, of der Edomieten, waarin zij eigenlijk woonden, liggende langs de zuidelijke grenzen van Kanaän, nog een ander gebergte van de Rode zee af, strekkende naar het eigenlijk gebergte van Edom, en ook genoemd het gebergte Seïr en der Amorieten, omdat men langs hetzelve toog naar de Edomieten en Amorieten, bij hetwelk de Israëlieten, weder terugtrekkende naar de Rode zee, lang gereisd hebben, totdat God hun bevolen heeft wederom te keren naar het noorden, voorbij het land der Edomieten en zo voorts naar het land der Moabieten. De lezer kan vergelijken vs.3,4, 8.} 2 Toen sprak de Heere tot mij, zeggende: 3 Gijlieden hebt dit gebergte genoeg omgetogen; keert u naar het noorden; ^{▼▼ Gijlieden Hebreeuws, [het is] u veel, of, genoeg [geweest] om te trekken
,} ^{▼▼ noorden; Van de Schelfzee, die in het zuiden lag, weder terug naar het land van Edom en Moab, om voorbij beiden te passeren.} 4 En gebied het volk, zeggende: Gij zult doortrekken aan de landpale uwer broederen, de kinderen van Ezau, die in Seir wonen; zij zullen wel voor u vrezen; maar gij zult u zeer wachten. ^{▼▼ kinderen van Ezau, De Amalekieten waren ook wel Edomieten, of van Ezau afkomstig, Gen 36:12, maar van God door een bijzondere ordinantie uitgesloten. Zie Exo 17:14, en onder Deu 25:17.
,} ^{▼▼ vrezen; Gedenkende aan het leed, dat hunlieder voorvader Ezau zijnen broeder Jakob of Israël, uw voorvader, eertijds heeft aangedaan. Of, zij zullen vrezen voor uw macht en de hulp van God, die bij u is. Zie Num 22:3.} 5 Mengt u niet met hen; want Ik zal u van hun land niet geven, ook niet tot de betreding van een voetzool; want Ik heb Ezau het gebergte Seir ter erfenis gegeven. ^{▼▼ Mengt u niet met hen; Te weten, ten strijde, dat gij u met hen in oorlog zoudt begeven; gelijk onder, vs.9, 24. Wat nu naderhand contrarie geschied is, daartoe hebben de Edomieten, Ammonieten en Moabieten door hun vijandschap oorzaak gegeven. Zie 1Sa 14:47; 2Sa 8:14; 1Ki 11:15-16; 2Ki 8:21; 2Ch 20:2, 2Ch 20:10-11; Psa 83:7-9, enz. Vergelijk 2Sa 8:2.
,} ^{▼▼ tot de betreding van een voetzool; Dat is, zoveel de plant van een voet betreden mag.
,} ^{▼▼ gegeven Zie Gen 36:8.} 6 Spijze zult gij voor geld van hen kopen, dat gij etet; en ook zult gij water voor geld van hen kopen, dat gij drinket. ^{▼▼ Spijze zult gij voor geld van hen kopen, Die gij, benevens het hemelse manna, zult mogen begeren.} 7 Want de Heere, uw God, heeft u gezegend in al het werk uwer hand; Hij kent uw wandelen door deze zo grote woestijn; deze veertig jaren is de Heere, uw God, met u geweest; geen ding sheeft u ontbroken. ^{▼▼ kent uw wandelen Dat is, heeft zorg voor u gedragen in al dit reizen en trekken, dat u niets mocht ontbreken. Zie deze betekenis Psa 1:6, en Psa 31:8; Nah 1:7, en elders.
,} ^{▼▼ met u geweest; Zie Gen 21:22.} 8 Als wij nu doorgetrokken waren van onze broederen, de kinderen van Ezau, die in Seir woonden, van den weg des vlakken velds, van Elath, en van Ezeon-geber, zo keerden wij ons, en doortogen den weg der woestijn van Moab. ^{▼▼ Elath, Elath en Ezeongeber worden beide door sommigen gesteld dicht bij de Schelfzee, gemeenlijk genoemd het Rode meer.} 9 Toen sprak de Heere tot mij: Beangstig Moab niet, en meng u niet met hen in den strijd; want Ik zal u geen erfenis van hun land geven, dewijl Ik aan Lots kinderen Ar ter erfenis gegeven heb. ^{▼▼ Ar ter erfenis gegeven heb De hoofdstad der Moabieten. Zie Num 21:28.} 10 De Emieten woonden te voren daarin, een groot, en menigvuldig, en lang volk, gelijk de Enakieten. ^{▼▼ Emieten woonden te voren daarin, Zie Gen 14:5, alzo genoemd [gelijk men meent] omdat zij schrikkelijk en vreeslijk waren.
,} ^{▼▼ Enakieten Zie boven, Deu 1:28, en Num 13:22.} 11 Dezen werden ook voor reuzen gehouden, als de Enakieten; en de Moabieten noemden hen Emieten. ^{▼▼ reuzen gehouden, Hebreeuws, Refaïm; zie Gen 14:5.} 12 Ook woonden de Horieten te voren in Seir; maar de kinderen van Ezau verdreven hen uit de bezitting en verdelgden hen van hun aangezicht, en hebben in hunlieder plaats gewoond; gelijk als Israël gedaan heeft aan het land zijner erfenis, hetwelk de Heere hun gegeven heeft. ^{▼▼ Horieten te voren in Seïr; Zie Gen 14:6, en Gen 36:20.
,} ^{▼▼ land zijner erfenis, Versta hier, de landen van Sihon en Og, die reeds door de kinderen Israëls waren ingenomen, toen Mozes dit zeide of schreEf.} 13 Nu, maakt u op, en trekt over de beek Zered. Alzo trokken wij over de beek Zered. ^{▼▼ Zered Zie Num 21:12.} 14 De dagen nu, die wij gewandeld hebben van Kades-barnea, totdat wij over de beek Zered getogen zijn, waren acht en dertig jaren; totdat het ganse geslacht der krijgslieden uit het midden der heirlegers verteerd was, gelijk de Heere hun gezworen had. ^{▼▼ krijgslieden Die door Gods bevel geteld waren, zijnde twintig jaren oud en daarboven. Zie Num 1:3.
,} ^{▼▼ gelijk de HEERE hun gezworen had Zie boven, Deu 1:35, en Num 14:21, enz.} 15 Zo was ook de hand des Heeren tegen hen, om hen uit het midden des heirlegers te verslaan, totdat zij verteerd waren. 16 En het geschiedde, als al de krijgslieden verteerd waren, uit het midden des heirlegers wegstervende, 17 Dat de Heere tot mij sprak, zeggende: 18 Gij zult heden doortrekken aan Ar, de landpale van Moab; ^{▼▼ Ar, Zie boven, vs.9.} 19 En gij zult naderen tegenover de kinderen Ammons; beangstig die niet, en meng u met hen niet; want Ik zal u van het land der kinderen Ammons geen erfenis geven, dewijl Ik het aan Lots kinderen ter erfenis gegeven heb. ^{▼▼ meng u met hen niet; Zie boven, vs.5.} 20 Dit werd ook voor een land der reuzen gehouden; de reuzen woonden te voren daarin, en de Ammonieten noemden hen Zamzummieten; ^{▼▼ Zamzummieten; Dat is, gruwelijke booswichten, straatschenders, rovers, voor welke iedereen schrikte.} 21 Een groot, en menigvuldig, en lang volk, als de Enakieten; en de Heere verdelgde hen voor hun aangezicht, zodat zij hen uit de bezitting verdreven, en aan hunlieder plaats woonden; 22 Gelijk als Hij aan de kinderen van Ezau, die in Seir wonen, gedaan heeft, voor welker aangezicht Hij de Horieten verdelgde; en zij verdreven hen uit de bezitting, en hebben aan hun plaats gewoond tot op dezen dag. ^{▼▼ Hij aan de kinderen van Ezau, Namelijk, de HEERE.} 23 Ook hebben de Kafthorieten, die uit Kafthor uittogen, de Avieten, die in Hazerim tot Gaza toe woonden, verdelgd, en aan hun plaats gewoond. ^{▼▼ Kafthorieten, Zie Gen 10:14.
,} ^{▼▼ Avieten, Die tevoren in het land der Filistijnen gewoond hebben. Zie Jos 13:3, en 2Ki 17:24, 2Ki 17:31.
,} ^{▼▼ Gaza toe woonden, Zie Gen 10:19.} 24 Maakt u op, reist heen, en gaat over de beek Arnon; ziet, Ik heb Sihon, den koning van Hesbon, den Amoriet, en zijn land, in uw hand gegeven; begint te erven, en mengt u met hen in den strijd. ^{▼▼ begint te erven, Hebreeuws, begint erft.} 25 Te dezen dage zal Ik beginnen uw schrik en uw vreze te geven over het aangezicht der volken, onder den gansen hemel; die uw gerucht zullen horen, die zullen sidderen, en bang zijn van uw aangezicht. ^{▼▼ uw schrik en uw vreze te geven Dat is, waarmede zij voor u schrikken en vrezen zullen; alzo onder, Deu 11:25.} 26 Toen zond ik boden uit de woestijn Kedemot tot Sihon, den koning van Hesbon, met woorden van vrede, zeggende: ^{▼▼ woorden van vrede, Dat is, aanbieding van vrede, met weigering waarvan zij oorzaak van hun eigen ondergang zouden zijn. Zie onder, Deu 20:10.} 27 Laat mij door uw land doortrekken; ik zal alleenlijk langs den weg voorttrekken; ik zal noch ter rechter hand noch ter linkerhand uitwijken. ^{▼▼ alleenlijk langs den weg voorttrekken; Of, gestadiglijk; strak voor mij heen, zonder mij van den weg af te geven, gelijk de volgende woorden uitwijzen. Hebreeuws, in den weg, in den weg.} 28 Verkoop mij spijze voor geld, dat ik ete, en geef mij water voor geld, dat ik drinke; alleenlijk laat mij op mijn voeten doortrekken; ^{▼▼ voeten doortrekken; Dat is, te voet, gelijk wij meest spreken. Zie dezelfde manier van spreken Num 20:19; Jdg 4:15, Jdg 4:17; 2Sa 15:17, enz.} 29 Gelijk de kinderen van Ezau, die in Seir wonen, en de Moabieten, die in Ar wonen, mij gedaan hebben; totdat ik over de Jordaan kome in het land, dat de Heere, onze God, ons geven zal. ^{▼▼ kinderen van Ezau, Versta dit van het verkopen van brood en water; dat is, spijs en drank, want den doortocht hebben zij Israël afgeslagen, Num 20:18; Jdg 11:17.
,} ^{▼▼ Moabieten, Die Israël wel geen brood noch water hebben tegemoet gebracht [zie onder, 23:4], maar misschien wel dit hun mogen verkocht hebben; daar zij immers hen niet van hun palen afgedreven hebben.} 30 Maar Sihon, de koning van Hesbon, wilde ons door hetzelve niet laten doortrekken; want de Heere, uw God, verhardde zijn geest, en verstokte zijn hart, opdat Hij hem in uw hand gave, gelijk het is te dezen dage. ^{▼▼ door hetzelve niet laten doortrekken; Dat is, door zijn land.
,} ^{▼▼ verhardde zijn geest, Zie Exo 4:21.} 31 En de Heere zeide tot mij: Zie, Ik heb begonnen Sihon en zijn land voor uw aangezicht te geven; begin dan te erven, om zijn land erfelijk te bezitten. ^{▼▼ voor uw aangezicht te geven; Zie boven, Deu 1:8.} 32 En Sihon toog uit ons tegemoet, hij en al zijn volk, ten strijde, naar Jahaz. 33 En de Heere, onze God, gaf hem voor ons aangezicht; en wij sloegen hem, en zijn zonen, en al zijn volk. 34 En wij namen te dier tijd al zijn steden in, en wij verbanden alle steden, mannen, en vrouwen, en kinderkens; wij lieten niemand overblijven. ^{▼▼ verbanden alle steden, Dat is, wij verdelgden en roeiden hen uit ten enenmale. Alzo wordt dit woord ook genomen onder Deu 3:6, en Deu 7:2, en elders. Deze verbanning moest geschieden aan allen, die in vijandschap en afgoderij hardnekkig bleven. Vergelijk onder, Deu 20, en Jos 6:17-18, Jos 6:21, en Jos 9:18-19; 1Ki 20:42, enz.} 35 Het vee alleen roofden wij voor ons, en den roof der steden, die wij innamen. 36 Van Aroer af, dat aan den oever der beek Arnon is, en de stad, die aan de beek is, ook tot Gilead toe, was er geen stad, die voor ons te hoog was; de Heere, onze God, gaf dat alles voor ons aangezicht. ^{▼▼ oever der beek Arnon is, Hebreeuws, aan den lip
,} ^{▼▼ hoog was; Of, of geen stad, die zich tegen ons kon beschermen.} 37 Behalve tot het land van de kinderen Ammons naderdet gij niet, noch tot de ganse streek der beek Jabbok, noch tot de steden van het gebergte, noch tot iets, dat de Heere, onze God, ons verboden had. ^{▼▼ ganse streek der beek Jabbok, Hebreeuws, de ganse zijde van de beek Jabbok en de steden, enz.
,} ^{▼▼ verboden had Hebreeuws, geboden; dat is, verboden. Zie van dit gebruik des woords gebieden Lev 4:2, en onder, Deu 4:23. Hoewel men deze woorden hier ook aldus kon overzetten: waarvan de Heere ons geboden had; te weten, dat wij die niet zouden genaken.}